زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

عمران (قرآن)





از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «عُمران» است.


۱ - معنی عمران



عُمران به معناى ساختمان، و نيز به معناى آبادى و آبادانى آمده است.
[۲] فرهنگ فارسى، ج ۲، ص ۲۳۵۱، «عمران».

در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌هاى «عمر»، «احياء»، «قرية»، «قصور»، «أثاروا»، «انشرنا»، نام‌هاى مربوط به شهرها و آبادی‌ها همانند «بابل»، «مصر» و «مدينه» استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط



آفات عمران (قرآن)، ارزش عمران (قرآن)، استعداد عمران (قرآن)، پایداری عمران (قرآن)، عمران افسوس (قرآن)، عمران انطاکیه (قرآن)، عمران ایکه (قرآن)، عمران ایله (قرآن)، عمران بابل (قرآن)، عمران بصره (قرآن)، عمران بیت المقدس (قرآن)، عمران زمین (قرآن)، عمران سرزمین بنی‌قریظه (قرآن)، عمران سرزمین بنی‌نضیر (قرآن)، عمران سرزمین سبأ (قرآن)، عمران سرزمین سلیمان (قرآن)، عمران سرزمین شام (قرآن)، عمران سرزمین قوم ثمود (قرآن)، عمران سرزمین قوم عاد (قرآن)، عمران سرزمین قوم لوط (قرآن)، عمران سرزمین قوم یونس (قرآن)، عمران سرزمین‌ها (قرآن)، عمران صومعه (قرآن)، عمران طائف (قرآن)، عمران کعبه (قرآن)، عمران کلیسا (قرآن)، عمران کنیسه (قرآن)، عمران مدین (قرآن)، عمران مدینه (قرآن)، عمران مساجد (قرآن)، عمران مسجد الحرام (قرآن)، عمران مصر (قرآن)، عمران معابد (قرآن)، عمران مکه (قرآن)، عمران ناصره (قرآن)، عمران یمن (قرآن)، عوامل عمران (قرآن)، قدرت بر عمران (قرآن)، منشأ عمران (قرآن)، نعمت عمران (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. فیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر، ص ۴۲۹، «عمر».    
۲. فرهنگ فارسى، ج ۲، ص ۲۳۵۱، «عمران».


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۱، ص۱۹۴، برگرفته از مقاله «عمران».    


رده‌های این صفحه : عمران | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.